Γεν.1984, Αθήνα. Δρ. Αρχιτέκτων Μηχανικός ΕΜΠ. Το ερευνητικό και δημοσιευμένο έργο της μελετά τους πολύπλοκους μηχανισμούς: α) διαμόρφωσης του υποκειμένου ‘αρχιτέκτονας-δημιουργός’ και του αρχιτεκτονικού επαγγέλματος, β) συγκρότησης του αρχιτεκτονικού νοήματος, γ) εδραίωσης των εκάστοτε αρχιτεκτονικών μορφών και τελικά, δ) επιρροής από ιδεολογήματα, αισθητικές κρίσεις και πολιτισμικά πρότυπα, και το κοινωνικό-πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο. Τα πρόσφατα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στις άτυπες πρακτικές στέγασης στη σφαίρα του μεταπολεμικού εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης, και στο πώς αυτές συνδέονται με ευρύτερες πολιτικές ατζέντες και κοινωνικές διαμάχες. Έχει δημοσιεύσει σε κορυφαίες εκδόσεις διεθνών επιστημονικών κοινοτήτων ιστορικών της αρχιτεκτονικής (όπως στο Journal of the Society of Architectural Historians, στο PLATFORM, στο ΑΒΕ Journal και στο βιβλίο Architecture in Development: Systems and the Emergence of the Global South της διακεκριμένης ομάδας Aggregate Architectural History Collaborative).

Το 2019 δημοσίευσε το βιβλίο Αυτοστέγαση, τώρα! Η αθέατη πλευρά της αμερικανικής βοήθειας στην Ελλάδα (Futura), το οποίο μελετά την αρχιτεκτονική και τις χωρικές πολιτικές της Ανοικοδόμησης. Τόσο για το βιβλίο της όσο και για τις λοιπές δημοσιεύσεις της σημειώνονται σημαντικές ετεροαναφορές.

Υπήρξε Επιστημονική Υπεύθυνη του έργου Η αντιπαροχή και οι αρχιτέκτονές της: Ιστορίες κοινωνικών δυνάμεων, χωρικών πολιτικών και του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα στην Ελλάδα, 1929-1974 (ΑRCHIPAROCHI, 2018-2022), που χρηματοδοτήθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας και τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας με Φορέα Υποδοχής το ΕΜΠ.